۱۰ روش ارتباط موثر در روابط متعادل با فرزندان

۱۰ راهکار موثر برای ایجاد روابط متعادل با فرزندان

پیشنهاد می‌کنیم برای ایجاد روابط متعادل به فرزندان راهکارهای زیر را در پیش بگیرید.

۱- گوش دادن فعال به فرزندان

توجه کامل به آنچه فرزندان می‌گویند و نشان دادن علاقه به شنیدن حرف‌های آن‌ها یکی از کارهایی است که لازمه برقراری ارتباط خوب با فرزندان است. آنها نیز مثل هر انسان دیگری، نیاز به دیده شدن و شنیده شدن دارند، و حس رضایت از این توجه، زمانی بیشتر خواهد شد که توسط والدین به آنها داده شود. برقراری تماس چشمی و کنار گذاشتن هرگونه چیز پرت‌کننده حواس در حین گفت‌وگو، لازمه این گوش دادن است. هیچ چیز به اندازه فرزندتان و رابطه صمیمی با او، ارزشمند نیست که باعث حواس‌پرتی شما شود.

۲- پاسخ‌دهی متفکرانه به فرزندان

فرزندان شما نیاز دارند که شما برای شناختن آنها قدم بردارید. به ویژه در دوره نوجوانی که آنها هنوز نمی‌توانند در ذهن خود همه چیز را به طور شفاف، تجزیه و تحلیل کنند، پرسیدن سوالات بیشتر برای درک عمیق‌تر احساسات و نگرش‌های فرزندان، راه نزدیک شدن به آنها و ایجاد یک رابطه خوب است. بازگو کردن بخشی از مکالمه در موقعیت‌های بعدی نشان می‌دهد که به اندازه کافی به جواب‌های فرزندتان توجه کرده‌اید، و سوالهایتان فقط برای انجام وظیفه نیست.

۳- ابراز احساسات و عواطف

لازم است که ما به عنوان والدین، یاد بگیریم که چطور با آشکار کردن احساسات خود به فرزندان، برای ایجاد یک ارتباط صادقانه قدم برداریم. ابراز احساسات نه تنها یک جو محبت آمیز بین شما و فرزندتان ایجاد می‌کند، بلکه شناخت و ابراز احساساتش را به او می‌آموزد. همیشه هم احساسات خوشایند نیستند، گاهی ممکن است شما خشم یا غم را احساس کنید که لازم به ابراز دارد. در این موارد توجه به لحن و صدای مناسب برای جلوگیری از تبدیل مکالمه به مشاجره، حیاتی است.

به دنبال یافتن فرصت‌های کوچک در طول روز برای صحبت با فرزندان باشید. آنها بیشتر از آنچه که فکر می‌کنید به این گفتگوها نیاز دارند. این فرصتی است برای دوستی و رفاقت با او، که باعث ایجاد یک ارتباط فوق‌العاده خواهد شد. اطمینان حاصل کنید که زمان کافی برای ارتباط با فرزندان در هر روز، وجود داشته باشد.

۵- همکاری و هماهنگی بین والدین

اگر والدین در کنار هم زندگی می‌کنند، لازم است که همکاری و هماهنگی بین آنها وجود داشته باشد. به این معنا که روش تربیتی و برخورد آنها با فرزند یکسان باشد. یکسان بودن شیوه نگاه والدین به قدری مهم است، که به روش‌های بهتر اولویت دارد.

یعنی اگر هر دو والد یکسان فکر کنند، بهتر از آن است که یکی از آنها به روشی و دیگری به روش متفاوت و بهتری، عمل کند. در صورت جدایی والدین، باید تلاش شود که ارتباط مشترک با فرزندان ادامه داشته باشد. اشتراک‌گذاری اطلاعات و تصمیم‌گیری مشترک در مورد فرزندان برای رابطه خوب با آنها مهم است.

۶- استفاده از کتاب‌ها و منابع آموزشی

مطالعه کتاب‌های مرتبط با ارتباط موثر والدین و فرزندان، و مسیرهای فرزندپروری، می‌تواند به شما برای ساختن ارتباط خوب کمک کند. البته نه هر کتابی. لازم است از کتاب‌هایی با منابع معتبر و پشتوانه علمی کمک بگیرید. همچنین خواندن کتاب‌ها همراه با فرزندان، فضایی برای درک بهتر یکدیگر، فراهم می‌کند.

۷- تعریف داستان‌ها و خاطرات مثبت

کودکان عاشق قصه هستند، به ویژه اگر این قصه‌ها واقعی و از خاطرات والدینشان باشد. به اشتراک گذاشتن خاطرات و داستان‌های مثبت با فرزندان راه بسیار خوبی برای صمیمیت با آنهاست. شما با تعریف کردن از زندگی خود، به آنها اجازه می‌دهید که شما را بهتر بشناسند و رابطه بهتری با شما پیدا کنند. توجه به سن و سطح بلوغ فرزندان در انتخاب محتوای داستان‌ها را از یاد نبرید.

۸- حفظ و احترام به حریم فرزندان

حفظ حریم‌ها و مرز فرزندتان امری بسیار مهم و ضروری است. در این زمینه، والدین می‌توانند با اتخاذ راهکارهایی، حریم کودکان را به طور موثری حفظ کنند. عدم تجاوز به حریم جسمی کودکان بدون اجازه و رضایت آنان، و آموزش به آنها درباره بخش‌های خصوصی بدن و لزوم حفظ آن‌ها، باعث داشتن رابطه‌ای متعادل بین شما و فرزندتان می‌شود.

۹- احترام به تفاوت‌ها

فرزندان شما اگرچه بخش بزرگی از شخصیت خود را از شما به صورت ژنتیکی یا روش‌های تربیتی، به ارث می‌برند، اما باز هم افراد متفاوتی از شما هستند. آنها نمی‌توانند مظهر آرزوهای بر باد رفته شما باشند و بجای خود، زندگیِ نزیسته شما را ادامه بدهند.

آنها انسان‌هایی متفاوت، با علایق و اعتقادات متفاوتی هستند. نیاز اسی که به این تفاوت‌ها احترام بگذارید. در این صورت است که فرزندتان کنار شما احساس آرامش و امنیت خواهد داشت. چرا که با چنین احترامی، شما او را به طور تمام و کمال پذیرفته‌اید.

۱۰- رفتار بدون تنبیه

تنبیه تنها جنبه فیزیکی ندارد. تحقیر، سرزنش، توهین و تهدید، از مصادیق اصلی تنبیه روانی است. همچنین محروم کردن یا محدودیت قائل شدن برای فرزندتان، گاه باعث خشم او از شما می‌شود. اگر برای امر خاصی نیاز به اصلاح رفتار او دیدید، لازم است قبل از اعمال هرگونه تنبیهی با او گفتگو کنید و شرایط را برایش شرح دهید. گاهی در همین مرحله گفتگو، تمام مشکلات حل خواهد شد.

بازنشر از: مجله اُکالا