روزی که ورزش اردبیل پوست اندازی کرد

برای سال ها، طلای المپیک و بازی های آسیایی برای مان شده بود کیمیا! حسین رضا زاده، سعید علی حسینی، سجاد انوشیروانی و محمدپور نام آوران رشته وزنه برداری برای ایران و اردبیل مان بودند. در این  میان، رضا زاده یک استثنا بود برای اردبیل،  طوریکه  دهه هشتاد برای اردبیل، شده بود دهه طلایی، جائیکه سند سنگین وزن، وزنه برداری در جهان و آسیا، به اسم اردبیل سند خورده بود.

بعداز کسب طلای المپیک سیدنی توسط رضازاده، حالا دلمان قرص و محکم شده بود. هرجا رضازاده  قدم می گذاشت می دانستیم طلا به اسم ایران و به کام ورزش اردبیل خواهد بود.

پس از گذر ایام، بعداز یک وقفه تقریبا ۱۷ ساله، حالا نوبت ووشو رسیده است که جایگاه  خود را به عنوان یک ورزش دوسداشتنی، در میان علاقه مندان ورزش تثبیت کند. پسر طلایی ووشو، همان کاری را کرد که سالها بود در کمین اش بودیم انتظار می کشیدیم، لحظه شماری می کردیم. هم برای موفقیت سترگ اش، هم مدال خوش رنگ اش و مهمتر از همه برای یک شور و نشاط اجتماعی اش.

یوسف صبری همه اینها را یکجا برای اردبیل به ارمغان آورد. استقبال مردم از این قهرمان، نشان داد که چقدر مردم تشنه یک همچین روزی بودند. یک استقبال به یادماندنی، که قطعا در آلبوم ورزش اردبیل از این نام آور طلایی بازی های آسیایی به یادگار خواهد ماند.

این مدال طلا اگرچه حاصل زحمات طاقت فرسای یوسف و هیات ورزشی ووشو است اما در پس پرده نشان داد، ورزش اردبیل با یک رویکرد صحیح، به دور از درگیر شدن در حواشی  ریز و درشتی که برایش می‌سازند، با یک مدیریت حساب شده، پیش می رود، پیش می رود تا صبری های دیگری را ازش انتظار داشته باشیم.